To przejmująca i pełna barwnych relacji z pierwszej ręki opowieść o rozpadzie reżimu spod znaku Stalina i Bieruta – o kulisach powstawania legendarnego Kanału Andrzeja Wajdy, o tragicznym Poznańskim Czerwcu widzianym oczami lekarzy i pielęgniarek ratujących rannych, o przebudzonych ze stalinowskiej nocy i bijących się w piersi pisarzach, miłości w czasie rewolucji na Węgrzech, i wypuszczonych na fali odwilży więźniach, którzy próbują na nowo urządzić sobie życie oraz ubekach, którym zawalił się świat i z bijących zmieniają się w bitych. To również nocna wędrówka szlakiem modnych warszawskich knajp i historia o euforii dziennikarzy, którzy zaczęli po prostu pisać prawdę. To był rok smutny jak losy ofiar stalinizmu i kolorowy niczym jazz i skarpetki bikiniarzy.

Rok 1956 pokazał, że restrykcyjny sowiecki system słabnie pod naporem społecznych protestów. Filmowcy przebudzili się wcześniej: mieliśmy do pokazania wojnę, nasz temat do opowiedzenia światu, a język obrazu utrudniał cenzurze, która ściga słowa, niedopuszczanie naszych filmów na ekrany. Niezapomniany rok 1956 znalazł swój obraz w tej ze wszech miar ważnej książce. ANDRZEJ WAJDA, reżyser [lubimyczytac.pl]

Potwory nie czają się w mroku. Prawdziwe potwory żyją wśród nas. Gdy Chloe Davis miała dwanaście lat, w jej rodzinnym miasteczku na amerykańskim Głębokim Południu zaczęły znikać nastoletnie dziewczęta. Nim parne luizjańskie lato dobiegło końca, ojciec Chloe został zatrzymany w związku z zaginięciami, a cała ich dotąd szczęśliwa rodzina dosłownie rozpadła się na drobne kawałki. Teraz, 20 lat później, Chloe pracuje jako psychoterapeutka i jest już prawie gotowa uznać, że jej życie wróciło na właściwe tory. Ale wystarczy jeden telefon od dziennikarza, który zadaje niewygodne pytania o przeszłość, aby koszmar ożył na nowo. Zbliża się 20 rocznica zaginięć, a Chloe będzie musiała zweryfikować, co wówczas było prawdą, a co jedynie wytworem dziecięcej wyobraźni. I jakie kształty tak naprawdę kryły się w mroku otaczającym jej rodzinny dom…

Tomek Mackiewicz "Czapkins" - dla jednych pozytywny człowiek, który robił wszystko dla swoich marzeń, dla innych nierozważny i szalony ryzykant, który nie widział dalej niż czubek własnego nosa. Nie dowiemy się już, jakim naprawdę był człowiekiem, ale zawsze możemy spróbować lepiej go poznać. Czapkins. Prawdziwa historia Tomka Mackiewicza to opowieść o człowieku, dla którego nie liczyła się sława ani honory. Tomek żył marzeniami. Nikt nie traktował go jako poważnego himalaistę. Nie stać go było na porządny sprzęt, nie miał za sobą bogatych sponsorów, wspinał się w wąskim gronie przyjaciół, bez wsparcia tragarzy i pomocników. Mimo, że nie cieszył się popularnością w wspinaczkowym światku, to mieszkańcy himalajskich wiosek darzyli go ogromnym szacunkiem. Nie zachowywał się jak bogata gwiazda myśląca tylko o sobie, tylko jak jeden z nich - człowiek gór. Historia Tomka to opowieść o wzlotach i upadkach, sukcesach i porażkach. W książce znajdziemy wypowiedzi najbliższych mu osób, przyjaciół z grona wspinaczkowego, w tym Elisabeth Revol, z którą udał się na swoją ostatnią wyprawę ku marzeniom. Nie brakuje tu także opisu brawurowej akcji ratunkowej, wraz z komentarzami Adama Bieleckiego, Jarosława Botora, Denisa Urubko i Piotra Tomali, którzy to nie bacząc na nic, ruszyli Tomkowi i Eli na pomoc. Niestety Mackiewiczowi nie udało się już pomóc. Czapkins to piękna opowieść o miłości, samotności, nałogach i walce z własnym sobą. Historia człowieka, który ponad wszystko cenił sobie wolność i marzenia. Dwa największe nałogi, dla których poświęcił wszystko, ale dzięki którym mógł być sobą.

Olivia żyje w związku bez miłości. Z partnerem łączą ją tylko seks i niezdrowy finansowy układ. Kocha swoją pracę i spełnia się jako asystentka wiekowego szefa. Nie jest szczęśliwa, lecz ukrywa to za wyuczonym przez lata uśmiechem. Harry jest wnukiem szefa Olivii i jego spadkobiercą. Właśnie wrócił z podróży po świecie, by pomóc dziadkowi rozkręcić firmę. Okazuje się, że na pozór niedostępny i oschły mężczyzna trafia na godną siebie przeciwniczkę. Wskutek niefortunnego spotkania w windzie on ma wobec niej dług wdzięczności, a ona musi dochować tajemnicy. Jeden wyjazd do Paryża zmienia wszystko.

O Kukuczce oficjalnie mówiono: największy polski himalaista, wspaniały, dzielny, silny. A za plecami szeptano: twardy, szalony, uparty, mało wrażliwy, pozbawiony sumienia, nieskory do wzruszeń. Który obraz jest prawdziwy? Portret człowieka bezwzględnego, który całe swoje życie poświęcił pasji zdobywania najwyższych gór? Czy osoby szorstkiej, która nie potrafiła dobrać odpowiednich słów, by o górach opowiadać?

Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, laureat Nagrody Nike w cyklu rozmów z dziennikarką "Gazety Wyborczej". Zapis ich spotkań to niekończąca się opowieść Andrzeja Stasiuka o życiu i książkach, o kobietach i miłości, o podróżach i samochodach, o Polsce i Rosji, o religii i polityce. Czytelnik wyrusza za nim w podróż z Wołowca na Podlasie, do Albanii i na Wschód aż do Mongolii i Chin, a przede wszystkim po wewnętrznym krajobrazie osobistych wspomnień, gdyż - jak mówi Stasiuk - "Moje życie jest moim zawodem". [z okł.]